Cardiale Echo
Wat
Een echocardiografie brengt het hart (de hartspier, de hartkleppen en de grote bloedvaten) in beeld met behulp van ultrasone geluidsgolven. Met een echocardiografie worden zowel de anatomie als de functie van het hart bestudeerd zoals:
Functie, vorm en grootte van de hartkamers
Dikte, uitzicht en werking van de hartspier
Vorm en werking van de hartkleppen
Opsporing van eventueel vocht in het hartzakje en vocht op de longen
Opsporing van hartklonters en klepontstekingen
Er bestaan verschillende soorten echocardiografieën.
Transthoracale echocardiografie: Normaal echo-onderzoek doorheen de borstkaswand
Slokdarmechocardiografie: Met een slokdarmechocardiografie (ook wel transoesofagale echocardiografie genoemd) kunnen dieper liggende structuren van het hart in beeld worden gebracht, die niet zichtbaar zijn via een uitwendige echocardiografie
Farmacologische (dobutamine) stressechocardiografie: Hierbij wordt de pompwerking en de doorbloeding van de hartspier verhoogd door toedienen van medicatie om vernauwingen in de kroonslagaders op te sporen
Contrastechocardiografie: Bij onvoldoende beeldkwaliteit wordt een contrastvloeistof toegediend; deze kan eveneens gebruikt worden om de doorbloeding van de hartspier te meten
Inspannings(fiets)echocardiografie: Tijdens inspanning wordt de werking van de hartpomp en de hartkleppen bestudeerd bij patiënten met angina pectoris of met een hartklepprobleem
Voorbereiding
Transthoracale echocardiografie: Geen specifieke voorbereiding noodzakelijk
Slokdarmechocardiografie: Voor het onderzoek moet u nuchter zijn en dus niets gegeten of gedronken hebben zes uur voorafgaand aan het onderzoek. Uw medicatie mag U wel innemen
Farmacologische (dobutamine) stressechocardiografie: Uw arts informeert U of en zo ja welke medicatie U moet laten voor het onderzoek
Contrastechocardiografie: Geen specifieke voorbereiding noodzakelijk
Inspannings(fiets)echocardiografie: Uw arts informeert U of en zo ja welke medicatie U moet laten voor het onderzoek
Onderzoek
Transthoracale echocardiografie
De arts wrijft met een geleidende gel over het bovenlichaam, ter hoogte van het hart. Met een soort pen stuurt hij geluidsgolven door naar uw hart. Die golven kaatsen terug en worden door het Dopplerapparaat omgezet in geluid en beeld.
Het onderzoek is volledig pijnloos en duurt om en bij de dertig minuten.
Slokdarmechocardiografie
Via de keel wordt een slangetje met de dikte van ongeveer een pink in uw slokdarm ingebracht. Omdat de slokdarm langs het hart loopt, krijgt de arts op die manier een beter beeld van het hart dan bij een andere echocardiografie.
Hiervoor wordt de keel plaatselijke verdoofd met een spray of drankje. Als u bang bent voor het onderzoek, kunt u vragen naar een kalmeringsmiddel. Tijdens het onderzoek kunt u normaal door uw neus en mond ademen. Het inbrengen zelf is niet pijnlijk, maar u kunt er even misselijk van worden. Aan het slangetje zit een zendertje dat uw hart in beeld brengt.
Een slokdarmechocardiografie duurt ongeveer een half uur.
Farmacologische (dobutamine) stressechocardiografie
Tijdens dit onderzoek wordt niet alleen in rust maar ook tijdens inspanning/belasting een echocardiografie gemaakt. Die belasting wordt gesimuleerd door de patiënt te laten fietsen of door een geneesmiddel (dobutamine) via een infuus toe te dienen. De arts brengt verschillende elektroden aan op de borst en de rug om tijdens de belasting continu het hartritme te monitoren en te registreren.
Via een infuus wordt dobutamine toegediend waardoor het hart sneller gaat kloppen. De dosis dobutamine die de arts toedient, wordt geleidelijk aan opgevoerd. Er worden voortdurend echobeelden gemaakt. De arts houdt tijdens het onderzoek voortdurend uw hartritme in het oog en vergelijkt de beelden van het begin van het onderzoek met die tijdens en na de toediening van dobutamine.
Tijdens het onderzoek kan de patiënt klachten ondervinden die worden veroorzaakt door de toediening van dobutamine. Die moet hij meteen aan de behandelende arts melden.
Het onderzoek duurt ongeveer twintig minuten.
Contrastechocardiografie
Bij onvoldoende beeldkwaliteit wordt contrast via een ader toegediend. Hiervoor wordt een infuus geplaatst.
Inspannings(fiets)echocardiografie
Tijdens dit onderzoek wordt niet alleen in rust maar ook tijdens inspanning/belasting een echocardiografie gemaakt. Die belasting wordt gesimuleerd door de patiënt te laten fietsen. De arts brengt verschillende elektroden aan op de borst en de rug om tijdens de belasting continu het hartritme te monitoren en te registreren.
Er worden voortdurend echobeelden gemaakt. De arts houdt tijdens het onderzoek voortdurend uw hartritme in het oog en vergelijkt de beelden van het begin van het onderzoek met die tijdens en na de fietsproef.
Tijdens het onderzoek kan de patiënt klachten ondervinden die worden veroorzaakt door de toediening van dobutamine. Die moet hij meteen aan de behandelende arts melden.
Het onderzoek duurt ongeveer twintig minuten.
Nazorg
Transthoracale echocardiografie: Geen speciale nazorg.
Slokdarmechocardiografie: Na het onderzoek kunt u het beste 1 uur wachten vooraleer iets te eten of drinken totdat de verdoving is uitgewerkt. Anders loopt u de kans dat u zich verslikt. Als u een kalmeringsmiddel werd toegediend, mag u na afloop niet autorijden en kunt u zich het beste naar huis laten brengen.
Farmacologische (dobutamine) stressechocardiografie: U kan zich na het onderzoek moe voelen. In sommige gevallen moet u 1 tot 2 uren ter observatie in het ziekenhuis blijven. In andere geval mag u meteen naar huis.
Contrastechocardiografie: Geen speciale nazorg
Inspannings(fiets)echocardiografie: U kan zich na het onderzoek moe voelen. In sommige gevallen moet u enkele uren ter observatie in het ziekenhuis blijven. In andere geval mag u meteen naar huis.
Lees meer over dobutamine stress-echocardiografie
Lees meer over transoesofageale echocardiografie
Lees meer over Inspannings(fiets)stressechocardiografie
